In hartje Koningslo komt er 4 hectare nieuwe toegankelijke natuur bij. Toen bij de opstart van de bebossing in Keelveld bleek dat het terrein al eeuwen als onbebouwde akker op de kaarten stond, ging de IOED bij de stad Vilvoorde aankloppen met een niet alledaagse vraag. Zou het mogelijk zijn om het terrein te onderzoeken aan de hand van een scan met een metaaldetector. Met de toestemming van de stad op zak kon Stef van Metaalverhaal vervolgens aan de slag op het terrein.
'Sinds 2013 ben ik met metaaldetectie bezig', vertelt Stef. 'Ik vond al redelijk snel coole dingen, zoals een vingerhoed uit 1300. Vaak dingen met symbolische waarde en dan ga ik op ontdekking in onze eigen geschiedenis. Het zijn triggers, je wil weten wat je vindt en je goesting om aan metaaldetectie te doen groeit daardoor ook elke keer. Bovendien word je heel zen van metaaldetectie, ideaal met mijn drukke job.'
'De IOED Erfgoed Brabantse Kouters leerde ik kennen via de Heemkring Ter Ham in Steenokkerzeel. Wat later stond ik al met een infostand over metaaldetectie op de archeologiedagen in Vilvoorde.'
En nu ben je dus actief op het terrein in Keelveld Vilvoorde?
'Ja. Sebastiaan van de IOED Erfgoed Brabantse Kouters, maakt gelukkig geregeld de reflex om eens op de oude kaarten te kijken. Met een Romeinse Heirbaan in de buurt en een terrein dat al die eeuwen onbebouwd is gebleven, wat op zich al uitzonderlijk is, wilden we de kans zeker grijpen om het terrein te onderzoeken met een metaaldetector. Gelukkig kregen we in deze fase nog een toelating van de stad Vilvoorde.'
Dus niet iedereen mag zomaar met een metaaldetector op pad.
'Nee, je hebt een erkenning nodig en je bent verplicht je vondsten aan te geven, te archiveren bij een archeologisch depot of thuis te bewaren als een goede huisvader. Elke vondst die dateert van voor 1946 fotografeer je, determineer je en geef je vervolgens aan.
En heb je een grote schat gevonden in Koningslo?
Lacht: 'Hier in Keelveld heb ik vooral veel afval gevonden: blikjes, oud ijzer, … en ja, dat neem ik ook mee. En dan een munt van Napoleon III, een Duit uit Utrecht uit 1785, enkele centjes uit de 18de en 19de eeuw, een kogelhuls, teugelgeleider, een handvat van een kast of koffer, een heilighangertje, … maar ook een stukje van een oud speelgoedvrachtautootje, een wieltje, 50 eurocent. Het is heel divers. De geldelijke waarde hier is laag, maar elke vondst vertelt een verhaal. En dat boeit me. Hoe komt het hier? Waarom ligt het hier? Eigenlijk doe je aan burgeronderzoek. Je draagt bij tot de algemene kennis van de regio en door vondsten te determineren, leer je ook zelf bij.'
Metaaldetectie is duidelijk een verslavende passie. Zelfs bij het eindigen van de scandag, op de terugweg naar de uitgang blijft Stef de metaaldetector evenwijdig met de grond bewegen van links naar rechts. Bij elke piep schat hij de kansen in. Welk metaal is het? Hoe helder is de toon? Met het geluid alleen al haalt hij zijn schup boven en weet hij wat hij mag verwachten: een blikje, een muntje, … De passie is aanstekelijk. Op naar een volgend project. Keelveld heeft niet de grote archeologische vondsten opgeleverd, maar ook dat is nuttig om te weten.
De toegankelijke natuur in Keelveld is een realisatie van volgende partners:
Mogelijkheden tot metaaldetectiescans komen in het werkingsgebied van de IOED Erfgoed Brabantse Kouters geregeld voor. Ben jij een erkende metaaldetectorist die op de hoogte gehouden wilt worden van mogelijkheden hierrond? Stuur dan een mailtje naar erfgoed@brabantsekouters.be.
Ben je benieuwd naar de vondsten van Stef? Neem een kijkje op metaalverhaal.be. Zelfs de kleinste vondsten kunnen immers grote verhalen onthullen en een buitengewone betekenis hebben.
