Op de hoek van de Molenweg en de Tervuursesteenweg, vlak buiten de dorpskern van Perk, is het Christusbeeld opnieuw een blikvanger voor wie op weg is naar het centrum. Natuursteentje per natuursteentje zijn de mozaïekdecoraties gereconstrueerd volgens de originele patronen. Het pleisterwerk met natuursteengranulaat is minutieus opnieuw aangebracht. Een monnikenwerk dat met kunde werd uitgevoerd door Musa Conservation en Profiel. De monumentenploeg van 3WPlus verwijderde ongewenste begroeiing, voegde de teerlingen van de molen opnieuw in, herstelde de slechte delen van het oude beton en gaf het Christusbeeld een beschermingslaag.
‘Ons Heilig Hartbeeld straalt als nooit tevoren, de opschriften en tekeningen lichten opnieuw prachtig op. Christus begroet alle passanten vanop de oude molenbelt, als een hoeder vanuit de hoogte’, vertelt pastoor Piet Capoen. Op 1 oktober om 10u zal Capoen het Heilig Hartbeeld opnieuw wijden tijdens een viering in open lucht.
Het Heilig Hartbeeld op molenvoet is sinds 2019 eigendom van de Kerkfabriek Sint-Niklaas Perk. Andrea Gillis, secretaris van de Kerkfabriek : ‘We wisten al lang dat het beeld wat extra liefde kon gebruiken. Na bijna 100 jaar in weer en wind was het beeld en de sokkel grijs en grauw geworden. Door het te laten erkennen als waardevol erfgoed bij de provincie kregen we restauratieadvies van Monumentenwacht Vlaams-Brabant. Regionaal Landschap Brabantse Kouters stond ons zowel financieel met 360°-erfgoedsubsidie, als met de projectopvolging bij.’
Vlaams-Brabant kwam voor 12.000 euro tussen in de restauratiekosten. De kerkfabriek betaalt de rest. ‘Via de provinciale 360°-erfgoedsubsidies kan elk Vlaams-Brabants regionaal landschap jaarlijks 1 klein waardevol niet-beschermd erfgoedrelict herwaarderen dat met het omringende landschap is verbonden’, vertelt Tom Dehaene, gedeputeerde voor Erfgoed. ‘Zo kunnen we de streekidentiteit versterken en ons erfgoed bewaren voor de toekomst.’
De site is nu klaar om bezocht te worden door de volgende generatie. Het is een plek met een lange geschiedenis en bijzondere erfgoedwaarde. Vroeger lag ze ruim buiten de dorpskern van Perk in het midden van de winderige open kouter en stond er eeuwenlang een houten graanwindmolen. Die was één van de pachtgoederen van het kasteel van Perk. Het molenhuis staat er nog, een kleine 200m verder richting het dorp.
Nu getuigen enkel de kunstmatige ophoging van de molenbelt en de molenvoet nog van dit verleden. ‘Eind augustus 1914, bij het begin van de Eerste Wereldoorlog, werd er tussen Elewijt en Perk hevig gevochten tussen de Duitsers en het Belgische leger. De staakmolen brandde daarbij af. In het nabijgelegen gehucht Boekt schoten de Duitsers op hetzelfde moment 6 onschuldige mannen neer als vergelding’, vertelt Felix Goossens van de Heemkring Ter Ham.
De vier teerlingen uit Diegemse kalkzandsteen overleefden de ramp en werden in 1931 de voet van het nieuw opgerichte Heilig Hartbeeld. De diepgelovige familie de Ribeaucourt gaf hiervoor de opdracht, nadat paus Pius XI in 1928 opriep om de cultus van het Heilig Hart verder te verspreiden. Twee lokale metsers, de broers Willem en Louis Peeters, maakten de sokkel voor het beeld. Ze werkten hem af met mozaïektekeningen en een eigentijdse sierbekleding uit het interbellum. ‘De techniek lijkt wat op cimorné, wat komt van de Franse woorden ciment en orné en zoveel betekent als gedecoreerd cement’, zegt Nancy Van Landeghem van Musa Conservation, die de restauratie uitvoerde. ‘Het is een typisch Belgische techniek die heel lokaal werd ontwikkeld. Men mengde gekleurd glas of steentjes met een getinte mortel om een fel gekleurde muurafwerking te bekomen die goedkoper was dan marmer of andere siersteen.’
Wie nu op het wandelnetwerk van de Brabantse Kouters over de Molenweg loopt, vindt er langs de trage weg een verpozingsplek met banken. Op de site werd de geocache opnieuw verstopt, die tijdens de restauratie in veiligheid was gebracht. Aan de straatkant wordt de site afgeschermd door een nieuwe haag met inheems plantgoed. Een infobord vertelt de geschiedenis van de oude molen, zodat het verhaal bewaard blijft. En door minder vaak te gaan maaien zullen er op de molenbelt opnieuw meer bloemen bloeien en zullen insecten zich er meer thuis gaan voelen.
